بر باد رفته

نه امیدی هست برای ماندن و نه پای برای گریختن.

بچه که بودم همیشه رویا می ساختم اما عزیزی گفت زندگی رویا نیست زندگی واقعیت .

واقعیتی که من از زندگی دارم تلخه و سیاه و خالی از امید.

من هیچ وقت به خودم تا الان امید واهی ندادم و چون که زندگی ....

هر روز تلاش کنم و هربار بخورم به در بسته ای که هیچ وقت باز نشده.

روزها و ماه ها و سال ها اومدن رفتن و عمر منم با این سالها بر باد رفت.

واقعیتی که من میدونم اینه که خدایی وجود نداره وگرنه  برای خندیدنش اینقد بدبختی نمیافرید.