خرافه

میگن عدد ۱۳ نحسه یا میگن دعانویسی و چیزای  دیگه ای که شما بهتر از اینجانب میدونید و هر روز شاهد این چیزا هستیم

نسل پدر و مادرامون غرق در خرافات هستند و با این خرافات بزرگ شدن و این خرافات رو به نسل بعدی خودشون هم نسل به نسل رواج دادن . بعضی ها اصلا خرافات قبول ندارن و کار کاملا درستی می کنند و بعضی ها هم هنوز با خودشون رودربایستی دارن که قبول دارن یا نه.

  اما به نظر اینجانب خرافات و این جور مسائل کلا دروغ محضه و وجود نداره چون که با وجود علم و پیشرفتش جای واسه خرافه وجود نداره همه چیز میتونیم با علم ثابت کنیم

روزی تمام میشویم

چند وقت بود که وبی سر میزدم اما امروز که بهش سر زدم دیدم خداحافظی کرده و رفت.

ما هم روزی اومدیم روزی هم میریم چه از دنیای مجازی و چه از دنیای واقعی.

گاهی فکر می کنم چون این دنیا میگذره و تموم می شم پس چرا ناراحتی چرا غم چرا حسرت خوردن به چیزی که نشدیم اما لامصب تو این دنیا تا زمانی که هستیم باید به این چیزا فکر کرد

شعر خیام که میخوانم میگویید میگذرد اما خیام جان تو رو به جان خودم نمیگذرد

من و تو هر دو زاده دردیم

درد با پوست و گوشتمان عجین شده و تا ما را به دیار باقی نفرستد دست بردارمان نمی شود.

اما من به او می گویم زیاد خودش را خسته نکند ما در این دیار هم به دیار باقی شتافتیم.

مرگ قو

چقدر ساده لوحانه می اندیشیم

هیچ وقت کلاسای دینی و تاریخ اسلامی و ... رو دوست نداشتم و تا جای که می تونستم غیبت میکردم.

سر کلاس اندیشه اسلامی بودم که استاد بحث راه انداخت که بعضی ادیان دروغن و کسایی که پیرو این ادیان هم انسانهای نجسی هستن و همنشینی و دوست شدن با این انسانها و چیزای دیگر کار درستی نیست و حرفای مزخرف دیگه ای که میگفت

اینجانب به استاد گرام گفتم چرا بهشون و مذهبشون توهین می کنید و انها را موجودی نجس میدانید فقط بخاطر مذهبشون

جواب استاد گرام  فقط اری بود و با دلیلهای که دلشان را به انها خوش کرده بود.

اون بحث ادامه داشت تا تمام شدن کلاسی که هیچ فایده ای نداشت چون که انسان را بخاطر ادیان و مذهبشون مقایسه می کنیم و یکی را انسان و دیگری را پست از حیوان و حرام میدانیم.

هیچ وقت معیار سنجش انسانها را ادیان و مذهبشون قرار ندهیم.

بر باد رفته

نه امیدی هست برای ماندن و نه پای برای گریختن.

بچه که بودم همیشه رویا می ساختم اما عزیزی گفت زندگی رویا نیست زندگی واقعیت .

واقعیتی که من از زندگی دارم تلخه و سیاه و خالی از امید.

من هیچ وقت به خودم تا الان امید واهی ندادم و چون که زندگی ....

هر روز تلاش کنم و هربار بخورم به در بسته ای که هیچ وقت باز نشده.

روزها و ماه ها و سال ها اومدن رفتن و عمر منم با این سالها بر باد رفت.

واقعیتی که من میدونم اینه که خدایی وجود نداره وگرنه  برای خندیدنش اینقد بدبختی نمیافرید.

به بهانه یک سالگیت

نمی دانستم زمانی که ساختمت چند روز دوام میاوری ولی کم کم که نگاه میکنم یک ساله شدی قد کشیدی و بزرگ شدی .

در این یه سالی که با هم بودیم حرفامو و دغدغه هامو گوش دادی صبور بودی

اگر روزی  بزرگتر از این شدی و سالهای زیادی با هم بودیم و ماندیم بدان شاید روزی عاشق شدی روزی شاید دل بریدی و روزی شاید دلت شکست و شاید های دیگری که در این روزگار خواهی فهمید و باهاشون زندگی میکنی.

بدان زندگی انگونه که می خواهی شاید برایت رقم نزند اما همه اینها می گذرد و روزی به پایان می رسد شاید با پایان یافتن زندگیت به پایان برسد.

نمیدانم چند وقت دیگر در کنار هم هستیم و می مانیم اما ببینم روزگار بر سر ما چه میاورد.

یه آدم معمولی

میارم ماه تو خونه

عکس از خودم

نرود میخ آهنی در سنگ سخت

نمیدانم با آدمای این چنین برخورد داشتید یا نه.

آدمای که همیشه فکر می کنند خودشان حرف درست رو میزنند

آدمای که در مقابل حرف درست جبهه میگیرن

آدمای که هر چقد حرف میزنی هر چقد دلیل میاوری هر چقد... فقط حرف حرف خودشان است

با این چنین آدمای هیچ حرف و سخنی نگویید فقط خودتان را خسته می کنید

انها به هیچ صراطی مستقیم نمی شوند

انها فقط حرف خودشان را میزنند

خودتان را زجرکش و خسته نفرمایید

هاهوی تازه

مامانم اهنگ گذاشته و اهنگ ابی داره پخش میشه

من برای زنده بودن جستجوی تازه میخواهم

خالی از عشق خاموشم هاهوی تازه میخواهم.

ولایت ما امشب داره بارون میاد