غمگینم به اندازه وسعت ایران

گزارشات حاکی از ان است که کشور ایران دومین کشور غمگین جهان می باشد.

چرا نباشیم هر روز که روزمان را شروع می کنیم باز یه روز دیگه باز یه بدبختیه دیگه و باز ....

فکر قسطهای عقب ماندمان فکر پول گاز در این سرمای که تا مغز استخوان نفوذ می کنند و. ...

کودکان و مادرانی و پدرانی که سرصبح برای ماشین کار انتظار می کشند

پدران و مادرانی که تن می فروشند برای لقمه ای نان بر سر سفره ای خالی البته پر از درد است.

جماعتی که هر روز بر شمارشان افزوده میشود بدون هیچ کار و درامدی

کودکانی که هیچ از کودکیشان متوجه نشدند و کودکی نکردند

جماعتی که در شهر پرسه میزنند برای بدست اوردن کار.

جماعتی شلاق می خورند عده ای غرورشان میشکند و خورد می شوند و عده ای که هیچ چیز از زندگی کردن متوجه نشدند

اندک شادی که شاید باشد بر ما حرام کردند.

این نظر اینجانب است و شاید نظر شما متفاوت باشد