یه روز عادی

امروز رفتیم انقلاب که نرم افزار من و کتاب درسیمو بخریم  .

نرم افزارم خریدم  یه کتاب هم برام انتخاب کرد که خریدم .

یکی از کتابمو پیدا نکردم یه روز دیگه میریم انقلاب و دنبال کتاب.

اگه من  حداقل پولی داشتم که بدونم اخر برج هر ماه یه پولی به حسابم واریز میشه حتما کتاب میخریدم اما نه کار دارم و نه پول پس کتاب هم ندارم.

به عزیز جانی که باهاش رفتم انقلاب میگم اگه من پول داشتم کتاب میخریدم چه لذتی داره ادم بره کتاب بخره  میگه اینجانب پول خیلی مهمه نباشه خیلی چیزا رو از دست دادی.

دانشگاه تربیت مدرس یه دوره اموزشی گذاشته بود بخاطر همین پول  نتونستم شرکت کنم اون روز  عزیزجان میگه کو زنگ بزن احتمالا بشه یه جا پول واریز نکنی زنگ زدم گفتن بهت خبر میدیم که جا هست که بتونی ثبت نام کنی یا نه.  هنوز زنگ نزدن

بعدا نوشت: امروزدانشگاه تربیت مدرس زنگ زد گفت میتونی ثبت نام کنی.

ثبت نام کردم

سعی میکنم راحتتر بنویسم

قدیم قدیما گاهی زندگی خوب بود. اما همیشه نگران بی پولی بودم.

مثلا دوران ابتدایی کلاس اول یادمه نگران این بودم که خانم معلم چیزی نخواد که نتونم بخرم  این چیزها رو یه بار گفتم به عزیزی گفت اینجانب تو دیوانه بودی.

یادمه اولین خرید با عزیزی که حقوقشو گرفته بود و ما رو برده بود خرید  چقد چسبید هنوز هم یادما.

اولین دعوا بین دو عزیز یادمه حرمتها شکسته شد

مقصر بود نباید اون کارها رو میکرد کاراش باعث شد همه چی نابود بشه.

از این به بعد راحت مینویسم تو این وبلاگ

وبلاگی  رو دنبال میکنم واقعا خودشه گاهی وبلاگش باعث خنده ام میشه گاهی یادم میفته بعضی چیزا  و امشب باعث شد سعی کنم که راحت بنویسم

اینجانب خودشه شاید گاهی چیزای رو که میخواست بنویسه رو ننوشت  اشتباه محض بود

.....

فک کنم دلم براش تنگ شده.

احتمالا زمان همه چیز تو خودش حل میکنه.