آرزوی مرگ
يكشنبه, ۳۰ آبان ۱۳۹۵، ۰۲:۱۶ ب.ظ
روزی هزار بار آرزوی مرگ خودم دارم بمیرم راحت شم از خودم و از دوربریام .
- ۳۰ آبان ۹۵ ، ۱۴:۱۶
فقط بگو
خدا تو را برای من ساخت؟
یا مرا برای تو ویران کرد؟
کدام؟
عباس معروفی
امروز لباس پوشیدم که برم گشتی تو بازار بزنم اما ته عابربانک و جیب اینجانب خالی بود و راه رفته رو برگشتم خونه و گرفتم خوابیدم وقتی هم که بیدار شدم سردرد گرفته بودم رفتم یه ۵۰۰ طناب ناقابل زدم که چربی بسوزونم.
این بی پولی هم بددردیه ادمو از همه چی دور میکنه و گاهی حق نفس رو هم ازت میگیره.
این پدر تجربه اینجانب میگه که نداشتن پول باعث بر باد رفتن همه چیز میشه.
اینم شد روزگار من دارم
ما ایرانیا خود درگیری مزمن داریم
بابا جان یا اینوری یا اونوری
مجبور نیستید کاری را بکنید که دوس ندارید
کمی اندیشه کنیم و بعد راه بیفتیم
هر طور دوس داری زندگی کن
هرطور دوس داری حرف بزن
هر طور دوس داری
من موندم چرا دیگران انتظار دارن در قبال کاری که انجام میدن اون فرد هم همون کارو انجام بده
باباجان بیخیال دوس داری بی غرض باش دوس نداری بیخیال
بعضیا کلا بین همه چیز موندن اینا دیگه بین خودشون هم گیر کردن
گناه دارید نکنید خودتون زجر ندید
این پست هر طور دوس دارید برداشت کنید
میگن عدد ۱۳ نحسه یا میگن دعانویسی و چیزای دیگه ای که شما بهتر از اینجانب میدونید و هر روز شاهد این چیزا هستیم
نسل پدر و مادرامون غرق در خرافات هستند و با این خرافات بزرگ شدن و این خرافات رو به نسل بعدی خودشون هم نسل به نسل رواج دادن . بعضی ها اصلا خرافات قبول ندارن و کار کاملا درستی می کنند و بعضی ها هم هنوز با خودشون رودربایستی دارن که قبول دارن یا نه.
اما به نظر اینجانب خرافات و این جور مسائل کلا دروغ محضه و وجود نداره چون که با وجود علم و پیشرفتش جای واسه خرافه وجود نداره همه چیز میتونیم با علم ثابت کنیم
چند وقت بود که وبی سر میزدم اما امروز که بهش سر زدم دیدم خداحافظی کرده و رفت.
ما هم روزی اومدیم روزی هم میریم چه از دنیای مجازی و چه از دنیای واقعی.
گاهی فکر می کنم چون این دنیا میگذره و تموم می شم پس چرا ناراحتی چرا غم چرا حسرت خوردن به چیزی که نشدیم اما لامصب تو این دنیا تا زمانی که هستیم باید به این چیزا فکر کرد
شعر خیام که میخوانم میگویید میگذرد اما خیام جان تو رو به جان خودم نمیگذرد
درد با پوست و گوشتمان عجین شده و تا ما را به دیار باقی نفرستد دست بردارمان نمی شود.
اما من به او می گویم زیاد خودش را خسته نکند ما در این دیار هم به دیار باقی شتافتیم.
هیچ وقت کلاسای دینی و تاریخ اسلامی و ... رو دوست نداشتم و تا جای که می تونستم غیبت میکردم.
سر کلاس اندیشه اسلامی بودم که استاد بحث راه انداخت که بعضی ادیان دروغن و کسایی که پیرو این ادیان هم انسانهای نجسی هستن و همنشینی و دوست شدن با این انسانها و چیزای دیگر کار درستی نیست و حرفای مزخرف دیگه ای که میگفت
اینجانب به استاد گرام گفتم چرا بهشون و مذهبشون توهین می کنید و انها را موجودی نجس میدانید فقط بخاطر مذهبشون
جواب استاد گرام فقط اری بود و با دلیلهای که دلشان را به انها خوش کرده بود.
اون بحث ادامه داشت تا تمام شدن کلاسی که هیچ فایده ای نداشت چون که انسان را بخاطر ادیان و مذهبشون مقایسه می کنیم و یکی را انسان و دیگری را پست از حیوان و حرام میدانیم.
هیچ وقت معیار سنجش انسانها را ادیان و مذهبشون قرار ندهیم.
نه امیدی هست برای ماندن و نه پای برای گریختن.
بچه که بودم همیشه رویا می ساختم اما عزیزی گفت زندگی رویا نیست زندگی واقعیت .
واقعیتی که من از زندگی دارم تلخه و سیاه و خالی از امید.
من هیچ وقت به خودم تا الان امید واهی ندادم و چون که زندگی ....
هر روز تلاش کنم و هربار بخورم به در بسته ای که هیچ وقت باز نشده.
روزها و ماه ها و سال ها اومدن رفتن و عمر منم با این سالها بر باد رفت.
واقعیتی که من میدونم اینه که خدایی وجود نداره وگرنه برای خندیدنش اینقد بدبختی نمیافرید.