ما زاده دردیم

گاهی زندگی اونجوری که میخوایم پیش نمیره و گاهی این گاهی برای بعضی ادما همیشه ست.

همیشه اونجوری که خواستم پیش نرفت و اونقدر سنگ جلوی پای ادم میزاره که میمونی من چی میخواستم چی شد و این خواستن و نرسیدن چیزی جز  تلف شدن عمر نیست و عمری که هرروز بیشتر از همیشه میفهمه این زندگی درست نمیشه و هیچ جور هم درست نمیشه روزای که فقط شب میشن و شبای که فقط روز میشن با حجم عظیمی از اندوه و این اندوهی که هر روز بیشتر میشه.

عزیزی میگه ما همینجوری متولد شدیم همینحوری هم میریم بدون رسیدن ....

هر روز به این نتیجه می رسم که ما دلقکی بیش نیستیم برای خنداندنش البته اگه باشه